Eibarko euskara hiztegia
katigu
1.
[gatibu]
(katibu, katiu, gatibu).
adlag.
(
TE).
Castigado,-a,
cautivo,-a,
preso,-a.
Zigortuta.
Bazkaittara barik, katigu laga dau maixuak eskolan zure semia. / Le ha dejado castigado sin comer el maestro a tu hijo en la escuela. /
Erreixatik urten deixana, katigu. / Castigado el que se salga de la raya. /
Domeketan, katiu egoten zan. / Los domingos solĂa estar ocupado.
2.
[gatibu]
(katibu, katiu, gatibu).
iz.
(
AS).
Ama (el que se la queda en un juego).
Jolasetan, bestiak billau edo harrapau bihar dittuana.